به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین علی شیرازی به مناسبت حلول ماه مبارک رمضان در نوشتاری آورده است: ماه مبارک رمضان ، ماه دعا و عبادت و معنویت است . در این ماه نورانی ، شیطان در بند است . در این ماه ، زمینه برای عروج و رسیدن به کمال مطلق فراهم و مهیا است .
اگر ما از این سفره فیض الهی بهره نبریم ، زیان های جبران ناپذیری کرده ایم . خود را برای بهره گیری از این ماه پربرکت آماده کنیم و پندهای ذیل را برای دگرگونی دل و رشد معنوی ، به کار بندیم :
۱. به جای کمیت، به کیفیت و اخلاص توجه کنیم . اولیاء الهی در پی خالص کردن عمل بودند . زیادی عمل ملاک نیست ، عمل پاک را می پذیرند ؛
۲. عمل آگاهانه و از روی شناخت و معرفت ، پاداشی متفاوت از عمل جاهلانه دارد . باب معرفت را به روی خود باز کنیم و عبادت عالمانه را مد نظر قرار دهیم ؛
۳. برترین عبادت ، تفکر است . گرسنگی و تشنگی ماه مبارک رمضان ، بایستی به دل صفایی بدهد که زمینه تفکر را فراهم سازد . تفکری از نوع تفکر مراجعه به باطن و روح ، که حقایق را روشن کند و باب حکمت را بر روی انسان بگشاید ؛
۴. انس با خدا ، سرآغاز بهره گیری زیبا از این ماه نورانی است . زمانی از روز و شب ، با خدای خود خلوت کنیم و به نوع رابطه خدا با خود بیندیشیم و عشق خود به خدای مهربان را ابراز کنیم ؛
۵. با نماز انس بگیریم ؛ نمازی با حضور قلب و در اول وقت ، که باطری حرکت عبادی ما در طول سال بشود و نماز را محبوب دل و جان ما گرداند ؛
۶. با قرآن مانوس شویم . در هر فرصتی ، با صوت حزین و صدای خوش آن را تلاوت کنیم ، و به صورت متناوب در آیات قرآن تدبر نماییم و سعی کنیم تمام دستورات کاربری قرآن را عملیاتی نماییم ؛
۷. با ذکر و مناجات و دعاهایی که مضامین آن ها دل را نرم می کند ، انس بگیریم . از خواندن دعای افتتاح ، دعای سحر ، دعای ابوحمزه و دعای ۴۴ صحیفه سجادیه غفلت نکنیم . زبان خود را به مناجات با خدا و ذکر و دعا و تسبیح حضرت زهرا عادت دهیم . توجه امان به خدا و اولیاء الهی باشد . شناخت خدا و معرفت به مقام پیامبر اسلام ( ص ) و ائمه هدی ( ع ) را اصل بدانیم . در روزهای جمعه زیارت عاشورا و جامعه کبیره بخوانیم و در شب های قدر مناجات امیرمومنان آویزه گوشمان باشد ؛
۸. به سحرخیزی و شب زنده داری و نماز شب و تهجد و تضرع و اشک و درددل با خدای حکیم و استفاده از فرصت ها عادت کنیم . از خداوند بزرگ ، اشک و گریه های عاشقانه و عارفانه درخواست نماییم و بدانیم بدون بهره گیری از سحر و نماز شب ، دنیا و آخرت انسان آباد نخواهد شد ؛
۹. در این ماه بزرگ و شریف ، خود را در ضیافت و مهمانی ویژه خدای عزیز ببینیم و او را حاضر و شاهد واقعه بدانیم و آداب مهمانی را در پیشگاه میزبان حفظ کنیم و با ورود به ضیافت الهی ، از آن استفاده کامل نماییم ؛
۱۰. از گناه و اخلاقیات فاسده دوری گزینیم و دروغ نگوییم ، غیبت نکنیم ، تهمت نزنیم ، چشم و گوش و زبان و همه اعضاء و جوارح خود را کنترل و مراقبت کنیم ، از دنیاگرایی و دنیاخواهی فاصله بگیریم و نفس خود را اصلاح نماییم ؛
۱۱. در لحظه لحظه این ماه عظیم و مبارک ، توجه امان به امام زنده و غایب ؛ حضرت ولی عصر ( عج ) باشد و در هر فرصت ، برای ظهور منجی عالم بشریت دعا کنیم و مدام "دعای فرج" بخوانیم ؛
۱۲. گرسنگی و تشنگی ماه مبارک رمضان ، ما را به یاد درد ناداری فقرا و مستضعفان و مسکینان بیندازد . ما را دست به جیب کند . به مستمندان و فقیران ، خصوصا در امر ازدواج و تهیه جهیزیه کمک کنیم و انفاق را عامل رشد اقتصادی خود و جامعه بدانیم ؛
۱۳. هدف گذاری ما در این ماه با شکوه و با عظمت ، از اول ماه ، "لیله القدر" باشد . شبی که از هزار ماه برتر و بالاتر است . از این شب بهره ببریم و تلاش کنیم ، در لیله القدر به خدای بزرگ نزدیک تر شویم ؛
۱۴. زیباترین نقطه وصل و نزدیکی به خدا ، در حال سجده و پیشانی ساییدن در آستان ربوبی است . سجده طولانی ؛ بارانی از ابر رحمت و برکاتی از عالم ربوبیت بر سر ما می باراند . حداقل در هر روز از این ماه ستودنی ، با سجده ای طولانی ، زمینه نزول رحمت الهی بر قلب و سر خود را فراهم سازیم ؛
۱۵. ماه رمضان ، ماه بازگشت به سوی خداست . با توبه و انابه و استغفار ، از دلمان غبارزدایی کنیم و با خارج شدن از شهوات باطنی ، به پروردگار مهربان و عزیز رجوع نماییم و با سیر از دوزخ بددلی و بدگمانی و بداندیشی و بدکرداری ، به بهشت نیک اندیشی و نیک کرداری وارد شویم ؛
۱۶. این ماه ، ماه موعظه کردن و موعظه شنیدن است . هیچکدام از کارهای خوب ، فایده وعظ را ندارد و تمام اعمال خیر ، نتیجه موعظه است . بابی برای وعظ دیگران باز کنیم و خود نیز در کلاس درس و موعظه ، فضائل اخلاقی را فراگیریم و آنان را به کار بندیم و با همسر و فرزندان و خویشاوندان و دوستان و آشنایان با اکسیر حسن خلق و مهربانی رفتار کنیم ؛
۱۷. از لحظه لحظه و ساعت های ماه مبارک رمضان برای صله ارحام و زیارت اقوام و دوستان و آشنایان و برادران دینی خود استفاده کنیم و تلاش نماییم اگر اختلاف و نزاعی با هم دارند ، بین آن ها را اصلاح کنیم ؛
۱۸. علاوه بر زیارت زندگان از خویشاوندان و دوستان ، خود را به زیارت اهل قبور و از دنیا رفتگان و مردگان ، عادت دهیم و به دیدار شهدا و علماء برویم و از آنان برای عاقبت به خیری خود کمک بگیریم ؛
۱۹. مطالعه کتاب های دینی ، علمی و مذهبی را به یک عادت روزانه تبدیل کنیم . با کتاب های تفسیری و تاریخی انس بگیریم ، و از خواندن کتاب های خاطرات جنگ هشت ساله و خاطرات رزمندگان جبهه مقاومت غفلت نکنیم ؛
۲۰. به افطاری خالصانه دادن به روزه داران و قبولی افطاری با نیت خالص ، توجه خاص داشته باشیم و بدانیم که با قبول افطاری ، بهره ای می بریم که با عبادت دراز مدت به آن نمی رسیم .
